Opodatkowanie wynajmu nieruchomości – jaką formę rozliczenia wybrać?

Osobom zajmującym się wynajmem lokali przybliżamy jakie formy opodatkowania przychodów z tego tytułu są dla nich dostępne oraz podpowiadamy, którą z nich najkorzystniej wybrać. W szczególności tłumaczymy, dlaczego 8,5-proc. ryczałt nie jest optymalny przy rozliczeniu najmu prywatnego.

Dla celów podatku dochodowego oraz w kontekście istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego przychody z najmu można zakwalifikować do dwóch źródeł:

przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie u.p.d.o.f.),
przychody z tzw. najmu prywatnego, tj. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Do którego z tych źródeł zakwalifikować wpływy z nieruchomości, decyduje sam podatnik. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby posiadacz jednej kawalerki, z której przychody czynszowe stanowią jedynie uzupełnienie budżetu, zarejestrował formalnie działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i rozliczał się z urzędem skarbowym jak każdy inny przedsiębiorca. Jeśli jednak zajmujesz się wynajmem na szerszą skalę, powinieneś zachować ostrożność, bo tutaj wybór nie jest już tak swobodny.

Wykonując najem w sposób profesjonalny, nie możesz opodatkować pochodzących z niego przychodów w sposób właściwy dla najmu prywatnego. Zapamiętajmy, że na gruncie prawa podatkowego prowadzenie działalności gospodarczej to pewien stan obiektywny. Bez znaczenia pozostaje zamiar wynajmującego (w kwestii uznawanie danej aktywności za działalność gospodarczą), czy niedopełnienie formalności związanych z wpisem do ewidencji, uzupełnieniem PKD itd. Istotne są okoliczności faktyczne, np. ile nieruchomości wynajmujesz, czy działasz powtarzalnie, w sposób zorganizowany i ciągły, czy aktywnie pozyskujesz najemców i kolejne lokale. Nie sposób wyznaczyć wyraźnej granicy między najmem prywatnym a tym „profesjonalnym”, bo każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny pod kątem spełnienia szeregu przesłanek. Praktyka organów administracji skarbowej w tym zakresie jest tak rozbieżna, że nierzadko funkcjonuje wynajem nawet kilkunastu lokali w ramach najmu prywatnego. Z kolei równie dobrze możemy narazić się na konflikt z fiskusem już przy wynajmie dwóch mieszkań. Dlatego rekomenduję współpracę z doradcą podatkowym jeszcze przed podjęciem decyzji co do wyboru formy opodatkowania.

Dla celów podatku dochodowego oraz w kontekście istnienia obowiązku ubezpieczenia społecznego i zdrowotnego przychody z najmu można zakwalifikować do dwóch źródeł:

przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, tj. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej w skrócie u.p.d.o.f.),
przychody z tzw. najmu prywatnego, tj. źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 6 u.p.d.o.f.

Do którego z tych źródeł zakwalifikować wpływy z nieruchomości, decyduje sam podatnik. Nic nie stoi na przeszkodzie, aby posiadacz jednej kawalerki, z której przychody czynszowe stanowią jedynie uzupełnienie budżetu, zarejestrował formalnie działalność gospodarczą w zakresie wynajmu i rozliczał się z urzędem skarbowym jak każdy inny przedsiębiorca. Jeśli jednak zajmujesz się wynajmem na szerszą skalę, powinieneś zachować ostrożność, bo tutaj wybór nie jest już tak swobodny.

Wykonując najem w sposób profesjonalny, nie możesz opodatkować pochodzących z niego przychodów w sposób właściwy dla najmu prywatnego. Zapamiętajmy, że na gruncie prawa podatkowego prowadzenie działalności gospodarczej to pewien stan obiektywny. Bez znaczenia pozostaje zamiar wynajmującego (w kwestii uznawanie danej aktywności za działalność gospodarczą), czy niedopełnienie formalności związanych z wpisem do ewidencji, uzupełnieniem PKD itd. Istotne są okoliczności faktyczne, np. ile nieruchomości wynajmujesz, czy działasz powtarzalnie, w sposób zorganizowany i ciągły, czy aktywnie pozyskujesz najemców i kolejne lokale. Nie sposób wyznaczyć wyraźnej granicy między najmem prywatnym a tym „profesjonalnym”, bo każdy przypadek wymaga indywidualnej oceny pod kątem spełnienia szeregu przesłanek. Praktyka organów administracji skarbowej w tym zakresie jest tak rozbieżna, że nierzadko funkcjonuje wynajem nawet kilkunastu lokali w ramach najmu prywatnego. Z kolei równie dobrze możemy narazić się na konflikt z fiskusem już przy wynajmie dwóch mieszkań. Dlatego rekomenduję współpracę z doradcą podatkowym jeszcze przed podjęciem decyzji co do wyboru formy opodatkowania.

www.myadvice.pl

Wszczęto wobec Ciebie postępowanie podatkowe?
Urząd skarbowy wydał niekorzystną decyzję?
Skontaktuj się z nami, mamy bogate doświadczenie w reprezentowaniu podmiotów działających na rynku nieruchomości w postępowaniach administracyjnych i sądowych.

Wszczęto wobec Ciebie postępowanie podatkowe? Urząd skarbowy wydał niekorzystną decyzję? Skontaktuj się z nami, mamy bogate doświadczenie w reprezentowaniu podmiotów działających na rynku nieruchomości w postępowaniach administracyjnych i sądowych.

www.myadvice.pl

Najem w ramach działalności gospodarczej

Decydując się na opodatkowanie najmu w sposób właściwy dla przedsiębiorców, wpływy czynszowe traktowane są jak każdy innych przychód z działalności gospodarczej, tzn. za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, niezależnie od tego, czy czynsz został faktycznie zapłacony. Jeśli prowadzisz już firmę, to przychody z najmu sumuje się z pozostałymi przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej i tę regułę konsekwentnie stosuje się do kosztów uzyskania przychodu. Daje to możliwość pokrycia przychodami z najmu straty z działalności gospodarczej, co może okazać się szczególnie korzystne, gdy Twoja firma poniosła wysoką stratę w latach ubiegłych i nadal nie generuje dochodu do opodatkowania. Analogicznie, jeśli prowadzisz już np. dochodowe przedsiębiorstwo handlowe pod własną firmą lub w ramach spółki, to rozszerzając profil działalności o wynajem, po ówczesnym wprowadzeniu nieruchomości do ewidencji środków trwałych, masz prawo odliczać od ogółu przychodów z działalności gospodarczej istotne koszty związane z nieruchomością. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim amortyzację, koszty remontu czy wyposażenia (np. wydatki na zakup mebli, sprzętu AGD i RTV itp.), odsetki od kredytu zaciągniętego na jej zakup. Tym samym zmniejszeniu ulega podstawa opodatkowania.

Od tak ujętego globalnie dochodu, podatek możesz rozliczać według skali progresywnej (stawki 18 proc. I 32 proc.) lub liniowo (stawka 19 proc. bez względu na wysokość dochodu). Osoby nieprowadzące do tej pory działalności gospodarczej i rozważające jej podjęcie w zakresie wynajmu muszą jednak pamiętać o składkach ZUS. Każdy przedsiębiorca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Jednak w przypadku, gdy jednocześnie pracujesz na etacie i otrzymujesz co najmniej minimalne wynagrodzenie, to z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej będziesz podlegał obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Najem prywatny

Inaczej będą się kształtować obowiązki publicznoprawne osób wynajmujących nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego, stanowiącego odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Po pierwsze, najem prywatny nie jest tytułem do objęcia ubezpieczeniami społecznymi ani ubezpieczeniem zdrowotnym, a więc unikamy opłacania składek ZUS Po drugie, nie ma tutaj obowiązku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź też ksiąg rachunkowych. Zakres ewidencji księgowej zależny jest od wybranej formy opodatkowania najmu prywatnego. Do wyboru mamy:

- opodatkowanie na zasadach ogólnych, określonych w u.p.d.o.f. (wyłącznie wg progresywnej skali podatkowej - nie ma możliwości opodatkowania liniową stawką 19 proc.);

- opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5%, zgodnie z przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej u.z.p.d.o.f.)

Opodatkowanie najmu prywatnego na zasadach ogólnych daje przede wszystkim możliwość uwzględniania wszystkich kosztów z nim związanych. Podobnie jak w rozliczeniach najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej, podstawą opodatkowania jest dochód, rozumiany jako różnica przychodu i kosztów jego uzyskania. Dzięki temu efektywna stopa opodatkowania może zostatać zredukowana praktycznie do zera, bo jak doskonale wiadomo, posiadanie jakiegokolwiek obiektu, który ma być przedmiotem najmu, zawsze generuje koszty. Oczywiście nie każdy wydatek, który w naszej subiektywnej opinii został poczyniony w celu uzyskania przychodu z najmu zostanie uznany za koszt podatkowy przez organy administracji skarbowej. O tym, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów podatkowych, decyduje łączne spełnienie dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego):

- celowość poniesionego wydatku, a więc istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem;

- wydatek nie mieści się w negatywnym katalogu kosztów, których w rozumieniu stosownych przepisów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 23 u.p.d.o.f.)

Wobec tak ogólnych i nieostrych kryteriów, każdorazowy wydatek wynajmującego powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, chyba że ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów podatkowych, jak ma to miejsce np. w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych. Dla celów niniejszego artykułu amortyzację możemy określić jako rozłożony w czasie wydatek na nabycie nieruchomości. Podatnik nie może zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu wydatku na nabycie lokalu, ma natomiast prawo pomniejszać wpływy z najmu o odpisy amortyzacyjne, sięgające rocznie nawet 10% ceny nabycia lub wartości rynkowej lokalu w razie nabycia nieodpłatnego (np. w drodze spadku lub darowizny). W ten sposób, jak łatwo wyliczyć, rokroczny dochód do opodatkowania przez okres 10 lat wynosi zero.

Najem w ramach działalności gospodarczej

Decydując się na opodatkowanie najmu w sposób właściwy dla przedsiębiorców, wpływy czynszowe traktowane są jak każdy innych przychód z działalności gospodarczej, tzn. za datę powstania przychodu uznaje się ostatni dzień okresu rozliczeniowego określonego w umowie lub na wystawionej fakturze, niezależnie od tego, czy czynsz został faktycznie zapłacony. Jeśli prowadzisz już firmę, to przychody z najmu sumuje się z pozostałymi przychodami z pozarolniczej działalności gospodarczej i tę regułę konsekwentnie stosuje się do kosztów uzyskania przychodu. Daje to możliwość pokrycia przychodami z najmu straty z działalności gospodarczej, co może okazać się szczególnie korzystne, gdy Twoja firma poniosła wysoką stratę w latach ubiegłych i nadal nie generuje dochodu do opodatkowania. Analogicznie, jeśli prowadzisz już np. dochodowe przedsiębiorstwo handlowe pod własną firmą lub w ramach spółki, to rozszerzając profil działalności o wynajem, po ówczesnym wprowadzeniu nieruchomości do ewidencji środków trwałych, masz prawo odliczać od ogółu przychodów z działalności gospodarczej istotne koszty związane z nieruchomością. Wśród nich należy wymienić przede wszystkim amortyzację, koszty remontu czy wyposażenia (np. wydatki na zakup mebli, sprzętu AGD i RTV itp.), odsetki od kredytu zaciągniętego na jej zakup. Tym samym zmniejszeniu ulega podstawa opodatkowania.

Od tak ujętego globalnie dochodu, podatek możesz rozliczać według skali progresywnej (stawki 18 proc. I 32 proc.) lub liniowo (stawka 19 proc. bez względu na wysokość dochodu). Osoby nieprowadzące do tej pory działalności gospodarczej i rozważające jej podjęcie w zakresie wynajmu muszą jednak pamiętać o składkach ZUS. Każdy przedsiębiorca podlega obowiązkowym ubezpieczeniom społecznym i ubezpieczeniu zdrowotnemu. Jednak w przypadku, gdy jednocześnie pracujesz na etacie i otrzymujesz co najmniej minimalne wynagrodzenie, to z tytułu pozarolniczej działalności gospodarczej będziesz podlegał obowiązkowo tylko ubezpieczeniu zdrowotnemu.

Najem prywatny

Inaczej będą się kształtować obowiązki publicznoprawne osób wynajmujących nieruchomości w ramach tzw. najmu prywatnego, stanowiącego odrębne od działalności gospodarczej źródło przychodów. Po pierwsze, najem prywatny nie jest tytułem do objęcia ubezpieczeniami społecznymi ani ubezpieczeniem zdrowotnym, a więc unikamy opłacania składek ZUS Po drugie, nie ma tutaj obowiązku prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów, bądź też ksiąg rachunkowych. Zakres ewidencji księgowej zależny jest od wybranej formy opodatkowania najmu prywatnego. Do wyboru mamy:

- opodatkowanie na zasadach ogólnych, określonych w u.p.d.o.f. (wyłącznie wg progresywnej skali podatkowej - nie ma możliwości opodatkowania liniową stawką 19 proc.);

- opodatkowanie ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych w stawce 8,5%, zgodnie z przepisami ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (dalej u.z.p.d.o.f.)

Opodatkowanie najmu prywatnego na zasadach ogólnych daje przede wszystkim możliwość uwzględniania wszystkich kosztów z nim związanych. Podobnie jak w rozliczeniach najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej, podstawą opodatkowania jest dochód, rozumiany jako różnica przychodu i kosztów jego uzyskania. Dzięki temu efektywna stopa opodatkowania może zostatać zredukowana praktycznie do zera, bo jak doskonale wiadomo, posiadanie jakiegokolwiek obiektu, który ma być przedmiotem najmu, zawsze generuje koszty. Oczywiście nie każdy wydatek, który w naszej subiektywnej opinii został poczyniony w celu uzyskania przychodu z najmu zostanie uznany za koszt podatkowy przez organy administracji skarbowej. O tym, czy dany wydatek można zakwalifikować do kosztów podatkowych, decyduje łączne spełnienie dwóch warunków (pozytywnego i negatywnego):

- celowość poniesionego wydatku, a więc istnienie związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem;

- wydatek nie mieści się w negatywnym katalogu kosztów, których w rozumieniu stosownych przepisów nie uważa się za koszty uzyskania przychodów (art. 23 u.p.d.o.f.)

Wobec tak ogólnych i nieostrych kryteriów, każdorazowy wydatek wynajmującego powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej, chyba że ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów podatkowych, jak ma to miejsce np. w odniesieniu do odpisów amortyzacyjnych. Dla celów niniejszego artykułu amortyzację możemy określić jako rozłożony w czasie wydatek na nabycie nieruchomości. Podatnik nie może zaliczyć bezpośrednio w koszty uzyskania przychodu wydatku na nabycie lokalu, ma natomiast prawo pomniejszać wpływy z najmu o odpisy amortyzacyjne, sięgające rocznie nawet 10% ceny nabycia lub wartości rynkowej lokalu w razie nabycia nieodpłatnego (np. w drodze spadku lub darowizny). W ten sposób, jak łatwo wyliczyć, rokroczny dochód do opodatkowania przez okres 10 lat wynosi zero.

Tytułem przykładu, podatnik kupuje na rynku wtórnym pięcioletnie mieszkanie o powierzchni 60m2 po cenie 200.000 zł według aktu notarialnego. Ponosi przy tym dodatkowo koszt 2000 zł opłat sądowych i notarialnych oraz 4000 zł podatku od czynności cywilnoprawnych. Jednocześnie modernizuje lokal, wydatkując na ten cel 18.000 zł. Sumując te wydatki otrzymujemy wartość początkową lokalu (224.000 zł), od której podatnik może dokonywać odpisów amortyzacyjnych według stawki indywidualnej 10%, czyli 22.400 zł rocznie. Biorąc pod uwagę dodatkowe koszty, które wynajmujący będzie mógł odliczyć, okazuje się, że osiągając wpływy z czynszu najmu na poziomie 2.000 zł miesięcznie, w dalszym ciągu nie wystąpi dochód do opodatkowania. Dla porównania, decydując się na opodatkowanie w formie ryczałtu (8,5 proc. liczone od przychodu), przy tej samej stawce czynszu, wynajmujący odprowadzałby 2040 zł podatku rocznie.

Przy odpowiednim zaplanowaniu inwestycji w nieruchomości na wynajem, możemy stale osiągać dochody wolne od podatku i to nie narażając się w żaden sposób na konflikt z fiskusem.
- tłumaczy doradca podatkowy z MyAdvice

+

Bardziej szczegółowo o zasadach amortyzowania nieruchomości i sposobach na jej przyspieszenie będę pisał w innym artykule (tutaj link - kliknij), ponieważ temat ten wymaga szerszego omówienia. Tutaj chciałem jedynie wytłumaczyć, dlaczego inwestowanie w nieruchomości na wynajem jest tak atrakcyjne z podatkowego punktu widzenia. Przy odpowiednim zaplanowaniu inwestycji możemy stale osiągać dochody wolne od podatku i to nie narażając się w żaden sposób na konflikt z fiskusem.

Takich korzyści finansowych nie daje opodatkowanie najmu w formie ryczałtu, ponieważ w tym przypadku podstawą opodatkowania jest przychód bez pomniejszania o koszty jego uzyskania. Stawka opodatkowania wynosi 8,5 proc., a obowiązki księgowe ograniczają się do ewidencji przychodów, o ile ich wysokość nie wynika z umowy najmu zawartej w formie pisemnej, bo wtedy „ryczałtowcy” nie muszą prowadzić już praktycznie żadnej dodatkowej dokumentacji. Przy opodatkowaniu najmu na zasadach ogólnych nie ma wymogu prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, jednak ustalenie podstawy opodatkowania następuje w oparciu o posiadane dowody, z których wynikają uzyskane przychody i poniesione koszty. Tak więc wynajmujący powinien prowadzić ewidencję środków trwałych, które poddaje amortyzacji oraz gromadzić dokumenty potwierdzające poniesienie określonych kosztów. Niewątpliwie prawidłowe wyliczenie podstawy opodatkowania będzie wymagało również rejestrowania przychodów, a tu trzeba zaznaczyć, że w przeciwieństwie do najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej, w najmie prywatnym przychód rozpoznaje się w dacie otrzymania lub postawienia do dyspozycji przez najemcę. Innymi słowy, nieściągalny czynsz nie stanowi przychodu, choćby był wymagalny. Na marginesie warto zasygnalizować, że przychodem jest również kwota odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Podsumowanie

Jak widać, obowiązki ewidencyjne przy rozliczaniu się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych nie są szczególnie liczne ani skomplikowane, natomiast oszczędności podatkowe mogą okazać się znaczne. Kiedy zatem warto wybrać ryczałt? Z pewnością wtedy, gdy najem generuje niewielkie koszty, a przynajmniej na tyle niskie, że nie odpowiadają chociażby połowie przychodów czynszowych. Może się tak zdarzyć np. w sytuacji, gdy nieruchomość została całkowicie zamortyzowana, nie wymaga specjalnych nakładów na remont czy modernizację, a zakup nie był finansowany kredytem. Z drugiej strony, nadal istnieją sposoby na kilkukrotne zamortyzowanie tego samego środka trwałego. Trudno też wyobrazić sobie, aby posiadanie nieruchomości nie łączyło się z żadnymi kosztami eksploatacyjnymi. Mimo to, ryczałt nadal znajduje zastosowanie w wielu zaawansowanych strukturach optymalizacyjnych, zwłaszcza u przedsiębiorców podejmujących aktywność biznesową na szerszą skalę niż wynajem jednego mieszkania.

Bardziej szczegółowo o zasadach amortyzowania nieruchomości i sposobach na jej przyspieszenie będę pisał w innym artykule (tutaj link - kliknij), ponieważ temat ten wymaga szerszego omówienia. Tutaj chciałem jedynie wytłumaczyć, dlaczego inwestowanie w nieruchomości na wynajem jest tak atrakcyjne z podatkowego punktu widzenia. Przy odpowiednim zaplanowaniu inwestycji możemy stale osiągać dochody wolne od podatku i to nie narażając się w żaden sposób na konflikt z fiskusem.

Takich korzyści finansowych nie daje opodatkowanie najmu w formie ryczałtu, ponieważ w tym przypadku podstawą opodatkowania jest przychód bez pomniejszania o koszty jego uzyskania. Stawka opodatkowania wynosi 8,5 proc., a obowiązki księgowe ograniczają się do ewidencji przychodów, o ile ich wysokość nie wynika z umowy najmu zawartej w formie pisemnej, bo wtedy „ryczałtowcy” nie muszą prowadzić już praktycznie żadnej dodatkowej dokumentacji. Przy opodatkowaniu najmu na zasadach ogólnych nie ma wymogu prowadzenia księgi przychodów i rozchodów, jednak ustalenie podstawy opodatkowania następuje w oparciu o posiadane dowody, z których wynikają uzyskane przychody i poniesione koszty. Tak więc wynajmujący powinien prowadzić ewidencję środków trwałych, które poddaje amortyzacji oraz gromadzić dokumenty potwierdzające poniesienie określonych kosztów. Niewątpliwie prawidłowe wyliczenie podstawy opodatkowania będzie wymagało również rejestrowania przychodów, a tu trzeba zaznaczyć, że w przeciwieństwie do najmu prowadzonego w ramach działalności gospodarczej, w najmie prywatnym przychód rozpoznaje się w dacie otrzymania lub postawienia do dyspozycji przez najemcę. Innymi słowy, nieściągalny czynsz nie stanowi przychodu, choćby był wymagalny. Na marginesie warto zasygnalizować, że przychodem jest również kwota odszkodowania za bezumowne korzystanie z lokalu.

Podsumowanie

Jak widać, obowiązki ewidencyjne przy rozliczaniu się z urzędem skarbowym na zasadach ogólnych nie są szczególnie liczne ani skomplikowane, natomiast oszczędności podatkowe mogą okazać się znaczne. Kiedy zatem warto wybrać ryczałt? Z pewnością wtedy, gdy najem generuje niewielkie koszty, a przynajmniej na tyle niskie, że nie odpowiadają chociażby połowie przychodów czynszowych. Może się tak zdarzyć np. w sytuacji, gdy nieruchomość została całkowicie zamortyzowana, nie wymaga specjalnych nakładów na remont czy modernizację, a zakup nie był finansowany kredytem. Z drugiej strony, nadal istnieją sposoby na kilkukrotne zamortyzowanie tego samego środka trwałego. Trudno też wyobrazić sobie, aby posiadanie nieruchomości nie łączyło się z żadnymi kosztami eksploatacyjnymi. Mimo to, ryczałt nadal znajduje zastosowanie w wielu zaawansowanych strukturach optymalizacyjnych, zwłaszcza u przedsiębiorców podejmujących aktywność biznesową na szerszą skalę niż wynajem jednego mieszkania.

Jeśli ten artykuł okazał się dla Ciebie wartościowy i chciałbyś dowiedzieć się więcej na temat opodatkowania transakcji związanych z nieruchomościami, to polub nasz FanPage i zadawaj pytania w komentarzach.

Autorem tekstu jest Paweł Anuszczyk, doradca podatkowy w kanecelarii MyAdvice, z wykształcenia prawnik i ekonomista. Więcej o Pawle dowiesz się tutaj.